Posts
10 riding Dutchmen roar through
America
on a mission to fight cancer
Met onze Harley-Davidsons uit de
Tweede Wereldoorlog maken we al zo’n vijftig jaar gezellige toertochtjes met
een groep goede vrienden. In 2013 bezochten we Amerika tijdens het 110-jarig
bestaan van Harley-Davidson. De prachtige ritten op de motoren, de geweldige
landschappen, de enorme steden, de vriendelijke mensen en de vele gulle giften
aan het goede doel dat aan de rit was verbonden, hebben onze stoutste dromen in
alle opzichten overtroffen. Dat smaakte naar meer en daarom zijn we dit jaar
terug met een nieuwe ploeg, op onze oude fietsjes, door een onbekende omgeving,
vreemde mensen ontmoeten, met spannende verhalen, mooie foto’s, prachtige
feesten, goede muziek, lekker eten en drinken in een droge woestijn, over hoge
bergen, door diepe dalen, dwars door de tijd en ruimte, een geweldig nieuw
avontuur tegemoet.
Vorige rit en belevenissen
In de beginjaren reden we naar
België, Frankrijk, Duitsland en af en toe naar Engeland en Schotland. Later
bezochten we zelfs Polen, Tsjechië en Slovenië waarvoor de motoren tot Berlijn
per vrachtwagen werden vervoerd. Overal waar we kwamen bezochten we
bezienswaardigheden, maar ook wij en onze motoren bleken een ware trekpleister.
We maakten gemakkelijk vrienden, toverden stille kroegjes om tot bruisende
feestzalen en luisterden optochten, ja zelfs het 75 jarig bestaan van de
Brusselse Politie, op met ons rijdend antiek. We beleefden van alles en er werd
stiekem gedroomd over Amerika.
Al in 1998 waren er plannen om het
100-jarig bestaan van de H-D fabriek in 2003 te vieren. En dat natuurlijk op
onze oude legerbakkies. Vanwege de kosten, kinderen, drukke werkzaamheden en
weinig vrije dagen is het plan destijds vastgelopen. Tien jaar later bleek het
tij gekeerd en is de droom werkelijkheid geworden. We hebben een mooie drieslag
kunnen maken. We bezochten het Sturgis Bike Week, de onderdelenbeurs in
Davenport en het 110th Anniversary evenement van Harley-Davidson in Milwaukee.
Als klap op de vuurpijl zorgde de Milwaukee Police ervoor dat we mee konden
rijden in de parade. We waren te laat voor de inschrijving maar kregen een
ereplaats vooraan, onder escorte van 6 politiemotoren! We parkeerden zelfs op
een afgesloten VIP- terrein, speciaal voor de H-D directie en de familie
Davidson, waar Willy G. (kleinzoon van de oprichter) na een meet and greet ook
nog enkele motoren signeerde.
Na een geweldige rit door de
Badlands, Badlands zoals de Badlands bedoeld zijn, kwamen we in de Black Hills
in South Dakota. The middle of nowhere, alsof het altijd al zo daar was. De
prairie was overweldigend, ruige wegen en geen bereik op de mobiel. De natuur,
de lucht, het uitzicht, je kon er de stilte horen. Het rijden door de States is
te gek. We reden er kriskras doorheen en zagen zo'n beetje alle
bezienswaardigheden. We bezochten Mount Rushmore, daalden af in de Wind Caves,
reden een rondje om Devil’s Tower, dronken wat in Saloon #10 in Deadwood, zagen
van dichtbij bizons, prairiehondjes, herten in alle soorten en maten, wilde
paarden en ezels, noem maar op. Op stoffige grindpaden, heerlijke kronkelwegen,
oneindige highways kom je bijna niemand tegen. In tegenstelling tot de
overbevolkte steden als Chicago en Milwaukee. Vriendelijke mensen, prachtige
muziek en heerlijk vertoeven. De moeite meer dan waard.
Over de mannen en hun motoren
De groep bestaat uit tien man met totaal
verschillende achtergronden, opleidingen en werkzaamheden. De enige verbindende
factor is het bezit van een Harley. In de jaren 70 en 80 tweedehands gekocht en
in de loop der jaren door menigeen aangevuld met andere types. Hoewel we ons
voelen als jonge goden en er nog steeds mogen zijn (al zeggen we dat zelf) ligt
de gemiddelde leeftijd toch al weer rond de 60. We rijden al meer dan 40 jaar
met een nog veel grotere groep naar motormeetings, festivals, evenementen,
grote steden en afgelegen dorpjes. We maken lol, houden van lekker eten en onze
mooie vrouwen, zijn gek op dieren, maar het voornaamste blijven de ritten op de
motor.
Als we samen rijden gaat de voorkeur
uit naar onze ‘zeven-en-een-halfjes’. De ruim 70 jaar oude Harley-Davidson 750
cc WLA (of WLC) ‘Liberators’ die door de Amerikanen na WO II zijn achtergelaten
in Europa na de succesvolle jacht op Hitler. Allemaal op hetzelfde type motor
heeft als voordeel dat de snelheid gelijk is en we het gereedschap en de
onderdelen goed over de motoren kunnen spreiden. En dat is weer noodzakelijk
omdat alle reparaties onderweg ter plekke en door ons zelf worden uitgevoerd.
Toch hebben we deze keer toegestaan dat ook andere types meerijden. Het rijdend
museum is uitgebreid met een 1200 cc Hydra Glide uit 1953, een FXC Super Glide
uit 1986 en tenslotte een 1600 cc Road King (sterk en groot genoeg voor het
meeslepen van de zware spare-parts).
Het goede doel en promotie
Het was een mooie tijd en we hebben
wilde plannen. Maar ook met gemengde gevoelens. In de afgelopen jaren zijn wij
geconfronteerd met de gevolgen van kanker door het overlijden van onze H-D-vrienden
Theo Bartels en Paul Punte. Daarnaast krijgen we steeds vaker berichten van
vrienden, kennissen en familie die met de ziekte in gevecht zijn. Wereldwijd
neemt de kans om aan kanker te overlijden steeds meer toe. Daarom hebben we
onze reis ook gebruikt om geld in te zamelen voor het KWF Kankerbestrijding.
Deze organisatie doet zelf geen onderzoek, maar financiert dat van
wetenschappers verbonden aan universiteiten en ongeveer 400
onderzoeksinstellingen. Toponderzoekers geloven kanker wereldwijd de baas
kunnen worden als de opgebouwde kennis de komende jaren verder kan worden
toegepast. Samen zijn we onderweg naar de dag dat niemand meer overlijdt aan kanker.
Met onze vorige actie hebben we
ongeveer 10.000 euro weten binnen te halen voor dit goede doel. Natuurlijk is
het ons streven om dat bedrag met deze tocht ruimschoots te overtreffen. Voor
een donatie hebben we een actiepagina op de website van KWF Kankerbestrijding
geopend, waar je komt met een klik op de Nu doneren-button op http://www.facebook.com/backintheusa2016 Het
geld gaat direct naar het goede doel, dus onze groep ontvangt daarvan echt
niets. Betalen kan ook door te een overboeking aan: KWF Kankerbestrijding te
Amsterdam NL92 INGB 000 001 28 17 onder vermelding van GIGA20161479
Om meer bekendheid te geven aan het
goede doel en natuurlijk om iedereen op de hoogte te houden van al onze
belevenissen, zullen we foto’s en leuke verhaaltjes plaatsen op de volgende
site http://back-in-the-usa.waarbenjij.nu/reisverslagen (nu al 35.000 hits).
Ook hebben we een Facebook account gemaakt om het voor vrienden en kennissen
mogelijk te maken om onze reis en avonturen te volgen. Tijdens onze vorige reis
zijn we in bijna elk dorpje wel door de lokale media benaderd voor een artikel
in hun krant. Er zijn foto’s en filmpjes gemaakt tijdens de hele reis die
geplaatst zijn op Facebook, You-Tube en zelfs zijn er opnames gemaakt en
uitgezonden door Travel Chanel van ons ‘Wild Weekend’ in Sturgis.
Plannen en route voor deze rit
Natuurlijk was de vorige
once-in-a-lifetime ervaring er een die om een vervolg vroeg. De belevenissen
die nog veel mooier waren dan wat we ooit konden bedenken, stellen ons voor een
nieuwe uitdaging. Er zijn geen ongelukken gebeurd, de motoren hebben zich prima
gehouden en de sfeer in de groep is gedurende de hele reis uitstekend geweest.
En dan hebben we het nog niet eens gehad over de geweldige mensen die we hebben
ontmoet, het heerlijke Budweiser bier, de enorme steaks en het immens grote en
prachtige land wat Amerika is. Zonder twijfel gaan we ervoor dat alles op zijn
minst te overtreffen en we gaan er sowieso enorm van genieten.
Op 14 juli start de reis vanuit
Amsterdam naar Denver waar de verscheepte motoren in een loods op ons staan te
wachten. Helaas vliegen we niet samen als hele groep. Het plan is om de dag na
aankomst direct door te reizen naar het racecircuit The Big Oval van Nascar.
Van daaruit gaan we door de cowboy-states en trekken door een viertal
natuurgebieden naar Salt Lake City. Langzaam dalen we dan af naar Las Vegas om
als cowboys op klompen een tour over The Strip te maken. Daarna gaan we weer
richting Denver en zullen een heel mooi gedeelte over Route 66 meepikken.
Tot slot
Wij hopen dat we het thuisfront en
een brede kring daaromheen een plezier doen met onze verhalen en foto’s tijdens
de reis. Het zou geweldig zijn als we net als de vorige trip weer vele mensen
enthousiast weten te krijgen om een donatie te doen aan het goede doel. Om ook
bijdragen van gulle gevers uit Amerika te bereiken, zullen we de contacten met
de plaatselijke media voorzien van de meest actuele ervaringen. Wij vertrouwen
erop dat deze publiciteit een enorme bijdrage zal opleveren voor de wereldwijde
strijd tegen kanker.
Bij voorbaat hartelijk dank voor uw
bijdrage namens alle rijders: Gerard van Gulijk, Chiel Jongerius, Jan van
Kuijk, Ton van Lint, Hugo Plomp, Benno Poelma, Freddy Poelma, Rob Punte, Eric
Schenkhuizen, Kees Spierings.
No comments:
Post a comment